برخورد شناورهای آمریکایی و تهدید جان پرندگان آبهای جنوب

به گزارش خبرنگار مهر، وقتی دو شناور آمریکایی در 30 اسفند ماه 87 در تنگه هرمز با یکدیگر برخورد کردند و این برخورد توسط خبرگزاری فرانسه به نقل از نیروی دریایی آمریکا گزارش شد، بیش از 90 هزار لیتر سوخت دیزل در اثر سوراخ شدن مخزن سوخت یکی از این شناورها وارد آبهای اطراف تنگه هرمز شد.

حمید علیزاده - معاون پژوهشی مرکز ملی اقیانوس شناسی در گفتگو با مهر درباره صدمات زیست محیطی ورود هزاران لیتر سوخت دیزل به آبهای اطراف تنگه هرمز گفت: ریزش سوخت فسیلی در دریا برای محیط زیست مخاطره آمیز است. بسیاری از پرندگان دریایی که برای غذا روی دریا می نشینند، سوخت به بدنشان می چسبد و باعث مرگ و میر آنها می شود.

وی افزود: پرندگان در مقایسه با سایر موجودات نسبت به ریزش نفت در دریا خیلی ضعیف تر هستند. پرندگانی که به نحوی از دریا تغذیه می کنند و بخشی از زندگی خود را در دریا یا ساحل می گذرانند نسبت به این آلودگی خیلی آسیب پذیر هستند.

بر طبق این گزارش، کلونی‌هایی از پرندگان دریایی در جزایر غیر مسکونی کوچک در خلیج فارس و تنگه هرمز تولید مثل می کنند. گونه هایی مانند پرستوی دریایی کاکلی، پرستوی دریایی تیره و باکلان گلوسیاه در این جزایر دیده می شوند.

معاون پژوهشی مرکز ملی اقیانوس شناسی در ادامه درباره وسعت صدماتی که آلودگی اخیر می تواند به محیط زیست خلیج فارس و دریای عمان وارد کند، گفت: این صدمات علاوه بر اینکه به حجم ریزش بستگی دارد، وابسته به این است که نیروهای مسئول برای مقابله با این اتفاق به چه میزان واکنش به موقع نشان دهند و بتوانند آلودگی را جمع آوری کنند.

وی با بیان اینکه "تجربه جهانی نشان می دهد سوختهایی که به دریا می ریزند را می توان تا حد زیادی جمع آوری کرد." درباره نهادهای مسئول از بین بردن این آلودگی به مهر گفت: اختیار مقابله با حوادث دریایی در ایران به طور رسمی به سازمان بنادر واگذار شده است زیرا این سازمان امکانات لازم برای مقابله با رویدادهای دریایی در بنادر را دارا است. البته سازمان حفاظت محیط زیست ناظر است و ارزیابی می کند اما امکاناتی که در اختیار سازمان بنادر قرار دارد بسیار گسترده است و مقابله با آلودگی در محیط دریایی بر عهده این سازمان گذاشته شده است.

علیزاده درباره حقوق کشورهایی که در اثر برخورد دو شناور آمریکایی و ورود سوخت به آبهای اطراف تنگه هرمز دچار آسیبهایی نظیر آسیب زیست محیطی می شوند، به مهر گفت: مقامات رسمی کشور اعم از سازمان بنادر و وزارت امور خارجه باید به موقع ادعا کنند. هر قدر این پدیده زودتر در مجامع جهانی ثبت شود به همان اندازه نیز می توان سریعتر ادعا کرد.

وی مسیری که این آلودگی طی خواهد کرد را وابسته به محل برخورد دو شناور دانست و گفت: ممکن است این آلودگی به داخل دریای عمان برود یا به ساحل برگردد.

معاون پژوهشی مرکز ملی اقیانوس شناسی خاطرنشان کرد: چون سوخت سنگین است و همچنین دما در آن منطقه خیلی بالا است، بخشی از این سوخت تبخیر و سنگین تر شده و به ساحل یا ته دریا می رود و می تواند صدمات بیشتری وارد کند بنابراین برخورد خیلی سریع می تواند بخشی از خسارتها را کم کند.